Każde dziecko rozwija się w swoim tempie i ma do tego pełne prawo.
Tempo rozwoju dziecka zależy od jego genów, charakteru, płci, środowiska,
w którym jest wychowywane i wielu innych czynników.
To w jaki sposób dziecko bawi się, komunikuje się, daje znać o swoich
potrzebach, zachowuje się w trudnych sytuacjach etc, dużo mówi o jego rozwoju.
Co powinno potrafić dwuletnie dziecko? Czy dwulatek powinien już mówić?
Czy jeśli dziecko jeszcze czegoś nie potrafi powinniśmy się niepokoić?
Społeczne umiejętności dwulatka
Dziecko w wieku dwóch lat powinno naśladować zachowanie innych, zwłaszcza rodziców lub innych bliskich mu osób. Oczywiście, maluch robi wiele rzeczy swojemu, ważne jest to czy potrafi odwzorować daną prostą czynność np. wchodzi w interakcje typu "zrób to co ja", ale również spontanicznie dołącza do aktywności np. wszyscy tańczą to ja też tańczę.
Gdy dwulatek dołącza do grupy rówieśników zazwyczaj uczestniczy w emocjach przeżywanych przez inne dzieci, gdy maluchy ekscytują się, on też się ekscytuje, udziela mu się atmosfera, nawet jeśli nie zawsze to okazuje, nie odsuwa się, cieszy się lub boi - emocje grupy nie są mu obojętne.
U dzieci powyżej dwudziestego czwartego miesiąca życia widać również coraz większą chęć niezależności i rozwoju samodzielności. Nawet jeśli nie zawsze im coś wychodzi, próbują swoich sił w nowych wyzwaniach. Potrafią się również świadomie sprzeciwiać, uczą się tego, że nie zawsze muszą podążyć za poleceniem dorosłego, poznają uczucie sprawczości.
Dwulatki zwykle nie są gotowe na wspólną zabawę z innymi dziećmi, coraz częściej interesują się jednak tym co robią rówieśnicy, potrafią się również zaangażować w organizowane zabawy takie jak "Stary niedźwiedź mocno śpi" czy "Baloniku nasz malutki", jest to forma wspólnej zabawy, pod narracją prowadzącego opiekuna.
Rozwój komunikacyjny dwulatka
Dwuletnie dziecko, poproszone o wskazanie na obrazku konkretnej rzeczy zazwyczaj potrafi to zrobić, jeśli jest mu ona znana. Nie musi znać jeszcze kategorii, dlatego wskazanie np. pojazdu będzie dla niego o wiele trudniejsze niż wskazanie samochodu, a poproszony o wskazanie owocu może nie domyślić się, że chodzi o banana. Dwulatek potrafi również wybrać spośród dwóch obrazków ten, o który
pyta dorosły np. rozróżnia scenę zakupów w sklepie od jadącego pociągu, oraz wskazuje obrazki w książce/bajce.
Dziecko, które ma już dwa lata powinno znać podstawowe części ciała. Chodzi głównie o głowę, ręce, nogi, ale również o usta, nos, uszy i oczy. Ważne, żeby maluch potrafił je wskazać, oczywiście może się jeszcze czasem pomylić. Na wskazywanie łokci, łopatek, policzków i obojczyków ma jeszcze dużo czasu.
Rozpoznawanie znanych dziecku osób to również ważna umiejętność. Chodzi o jego najbliższe otoczenie: rodziców, rodzeństwo, dziadków, ciocie czy wujka, który często przychodzi w odwiedziny. Jeśli malec dawno kogoś nie widział nie musi dokładnie go pamiętać, rozpoznawać kuzynki babci na zdjęciu, czy rozumieć kim jest mama chrzestna.
Jeśli chodzi o rozwój mowy, dwulatek potrafi wypowiedzieć zdanie, składające się z dwóch, a nawet czterech słów. Nie musi być ono poprawne, nie musi nawet zawierać czasownika (np. mama picie, dziadzia auto etc.). Może używać słów zrozumiałych tylko dla siebie i najbliższego otoczenia (np. dziecko może mieć własną nazwę na swoje ulubione auto czy maskotkę), ale chociaż niektóre słowa powinny być ogólnie rozumiane, a słowa "w jego języku" powinny ewoluować (np. kiedyś maluch mówił na picie "poka" teraz mówi "pipipi"). Powtarza również słowa zasłyszane w rozmowach, niekoniecznie rozumiejąc ich znaczenie.
Dwuletnie dziecko powinno rozumieć proste instrukcje. Nawet jeśli nie zawsze chce za nimi podążać, widać że wie o co prosi go dorosły. Komunikaty takie jak : "chodź do mnie", "daj mi rękę", "sprzątamy zabawki", "zaraz będziemy jeść obiad" etc. powinny być dla malucha jasne. W tym wieku dzieci zaczynają również wydawać swoje instrukcje, używając prostych słów takich jak "daj", "chodź", "pomóż" - lub ich własnej formy.
Umiejętności poznawcze dwulatka
Około 24 miesiąca życia dziecko zaczyna rozpoznawać kształty. Potrafi dopasować prostą figurę do pasującego otworu w sorterze, dobiera proste pary, znajduje przedmioty w tym samym kolorze - jeśli je widzi ("to jest kolor czerwony, co jest czerwone: banan czy jabłko") oraz sortuje je (np. żółty do żółtego, zielony do zielonego). Potrafi rozróżnić funkcje znanych sobie przedmiotów (np. to że czapkę nosi się na głowie, odkurzacz sprząta, auto jedzie, karetko robi "ioio" itp.).
Dwulatek zaczyna budować proste konstrukcje z kilku elementów, buduje wieże z 3-4 klocków (a jeszcze bardziej lubi ją burzyć), dopasowuje wagonik do pociągu, łączy proste puzzle (składające się z dwóch elementów, np. połówki owoców). Z pomocą dorosłego potrafi podzielić przedmioty na dwie kategorie (np. szyszki i samochody).
Dwuletnie dziecko potrafi znaleźć coś ukrytego przez dorosłego, nawet pod kilkoma warstwami (np. samochodzik schowany w pudełku, w pudełku, w pudełku), rozumie zasady prostych gier takich jak "zgaduj zgadula, w której ręce złota kula", uczy się rozwiązywać problemy
np. rozumie, że można postawić krzesło, by dosięgnąć do czegoś co leży wysoko.
Zaczyna rozumieć dwuetapowe polecenia, takie jak : "weź rysunek i schowaj go do szufladki", "podnieś piłkę i rzuć do mnie", "wychodząc zamknij drzwi" etc. Nawet jeśli nie zawsze uda mu się wykonać obydwie czynności, słucha tego o co jest proszony i stara się to analizować.
Rozwój motoryczny
Dwulatki coraz częściej wybierają jedną rękę jako wiodącą. Potrafią przekładać przedmiot z dłoni do dłoni, uczą się trzymać narzędzia pisarskie (kredki, flamastry, pędzle, kredę), ale chwyt nie jest jeszcze poprawny. Ich prace plastyczne przypominają plamę lub bazgroły, maluchy nie trzymają się linii i konturu, zdarza się im wychodzenie poza kartkę.
Około drugiego roku życia dziecko potrafi ugniatać miękką masę plastyczną (plastelinę, ciastolinę, glinę etc.), umie robić placek, stara się formować wałek z pomocą dorosłego. Trafia małym przedmiotem do otworu, np. guzikiem. Potrafi wybrać jeden przedmiot z kilku, nawet jeśli są one małe. Podnosi różne przedmioty, również te płaskie i lekkie (np. kawałki papieru, grubą nitkę, piórka etc.). Robi babki z piasku, potrafi wyciąć kształt foremką. Przesuwa koraliki na liczydle, zapina rzepy, z pomocą dorosłego przesuwa suwak.
Dwuletnie dziecko zaczyna biegać, umie rzucać piłką oraz kopać (nie trafia jeszcze do celu). Potrafi przejść przez tunel, zjechać ze zjeżdżalni, wchodzić i schodzić po schodach z pomocą dorosłego, wykonuje proste ruchy i ich sekwencje (np. umie tupnąć i klasnąć).Zazwyczaj chodzi całą stopą po podłodze, podejmuje próby chodzenia na palcach.
Jeszcze raz warto podkreślić to, że każde dziecko jest inne i rozwija się w swoim tempie. To, czy maluch zacznie wykonywać dane czynności miesiąc, czy nawet trzy miesiące później lub wcześniej niż jego rówieśnicy jest całkowicie normalne. Jeśli jednak dwulatek ma trudności z częścią rzeczy wypisanych w tym artykule, warto wnikliwie go obserwować i w razie jakichkolwiek wątpliwości skonsultować się ze specjalistą.
Autor posta: Danuta Białek-Molak, pedagog specjalny, terapeuta wczesnego wspomagania rozwoju
źródło: http://cicfc.org/Category/Milestones/Page/24To36Months
Powiązane artykuły:
Rozwój dwulatka - niepokojące sygnały, na co zwrócić uwagę?
Zabawy dla dzieci - ćwiczymy dłonie i paluszki
Samodzielność przedszkolaka - jak wspierać dziecko?
Czy dwulatki są gotowe na pójście do przedszkola?
Prawidłowy rozwój dwulatka - co powinien potrafić?
Poczytaj również:
Czym się zajmujemy?
Od ponad 10 lat tworzymy przedszkola, w których każde dziecko czuje się ważne, potrzebne i akceptowane.
Zielony Latawiec to kameralne grupy,
zgrany zespół nauczycieli i specjalistów
oraz autorski program nauczania.
Codziennie w każdej z grup odbywa się praca własna, prowadzona zgodnie z zasadami pedagogiki Marii Montessori.
Dzieci wybierają pomoce i samodzielnie z nimi pracują, dzięki czemu uczą się oraz poznają świat
po swojemu.
Co wyróżnia nasze przedszkole?
Zielony Latawiec, Niepubliczne Przedszkola Integracyjne, od 2007 r.|
All rights reserved 2018| design by DBM
Co nas wyróżnia?
kameralne grupy
codziennie praca własną metodą Montessori
autorski program nauczania
2 wychowawców w każdej grupie
1-3 osób wspierających w każdej grupie
specjaliści, którzy są w stałym kontakcie z rodzicami (neurologopeda, logopeda, fijozterapeuta, psycholog, pedagog specjalny, terapeuta SI w każdym oddziale)
zgrany, zaangażowany zespół
ponad 10 lat zaufania rodziców